;)
Het zal iedereen zijn opgevallen dat bij de uitzending van televisieprogramma’s en films de aftiteling soms wel heel snel voorbij komt of zelfs ontbreekt. Naast het feit dat het voor de makers heel vervelend is dat erkenning van hun bijdrage aan het programma op die manier uitblijft, kan het ontbreken van aftiteling ook economische gevolgen hebben. Collectieve beheersorganisaties hebben immers voor de verdeling van de door hen geïncasseerde gelden informatie nodig over wie de programma’s hebben gemaakt. Die informatie vergaren zij onder meer door de programma’s te bekijken.
En dit terwijl in de Auteurswet heel duidelijk een recht op naamsvermelding is opgenomen. Voor filmmakers is er, naast een algemene bepaling die voor alle makers geldt, zelfs nog een extra bepaling in de Auteurswet opgenomen die stelt dat het recht van vermelding op de aftiteling ook tegen de ‘vertoner’ (bijvoorbeeld de omroep of bioscoop) kan worden opgeëist. Overigens geeft dat artikel de filmmaker ook het recht om juist niet zijn naam te vermelden, denk aan de Alan Smithee’s.
Regisseurs hebben dus de mogelijkheid om zich te verzetten tegen het ontbreken van aftiteling. Dat wordt natuurlijk moeilijker als je in je contract hebt afgesproken dat je ‘afstand’ doet van je recht op naamsvermelding, of dat dit ‘naar redelijkheid’ wordt ingevuld. Denk aan clausules als ‘daar waar mogelijk, zullen de credits worden vermeld’, of woorden van gelijke strekking. Hoewel betwijfeld kan worden of een regisseur überhaupt af kan zien van het recht op naamsvermelding, kan zo’n afspraak het wel moeilijker maken om je op dit recht te beroepen. Het is dus aan te raden om hier waakzaam op te zijn.